วันพฤหัสบดีที่ 17 กันยายน พ.ศ. 2558

[SFic] Just the way you are - หยางเฟิง





[SFic] Just the way you are
Pairing :: หยางหยาง x หลี่อี้เฟิง
Rating :: PG- 13




*************************************************************************************************************


น่ารัก...




หนึ่งคำที่ปิ๊งแว้บเข้ามาในความคิดของหยางหยางในขณะที่เขา นั่งทอดอารมณ์สบายนั่งมองอีกคนในกองละคร 





น่าสนใจ...




หลี่อี้เฟิงที่นั่งอยู่ฝั่งตรงกันข้าม นับจังหวะก้าวไม่น่าจะเกิน 20 ก้าวถัดจากเขาไป คุณเทพบุตรแห่งชาติประจำใจของหยางหยางกำลังท่องบทอย่างตั้งใจ แต่ก็ใช้เหูฟังที่น่าจะเปิดเพลงจากเครื่องเล่นเครื่องสวย เปิดเล่นเพลงผ่อนคลายไปด้วย







น่ามอง....






หลี่อี้เฟิงนั่งท้าวคางไปกับโต๊ะพลาสติกสีเรียบตรงหน้าเขา มีเครื่องเล่นเพลงอยู่ข้างๆ นั่นอีกที และแก้วน้ำสีสันน่ารักสมเจ้าของใกล้มือ สะดวกแก่การหยิบ ปากน่ารักขยับอยู่ตลอด ท่องบทในเล่มที่ได้จากทีมงาน และประกอบกับโยกศีรษะน้อย ๆ คงจะไปตามจังหวะเพลงที่ฟัง ไม่ใช่เพลงเร็วมาก หยางหยางเดาเอา คงจะเพลงป๊อบที่เจ้าตัวชอบฟังตามสไตล์ หยางหยางอมยิ้มตามอี้เฟิงไปด้วย เมื่ออีกคนที่ยิ้มออกมาโดยที่หยางหยางไม่ทราบสาเหตุ ไม่รู้เพราะบทตรงหน้า หรือเพลงรักที่ฟังอยู่ หรืออะไรก็ตาม แต่นั่นทำเอาเขาเคลิ้มไปชั่วครู่ ก่อนจะใช้มือเคาะที่ศีรษะตัวเองสองสามที ชักจะมากเกินไป หลงหลี่อี้เฟิงไปกันใหญ่ แต่สุดท้าย สายตาหยางหยางก็ก็ยังหยุดที่คนน่ารักฝั่งตรงข้าม




น่าสัมผัส



หยางหยางใช่้เวลาว่างอย่างประโยฃน์ ไหน ๆ ก็เจอคนน่ารักนั่งอยู่ตรงกันข้ามแล้ว สายตาคมกริบไล้ไล่มองไปตามส่วนที่เขาสนใจ ไล่ตั้งแต่กลุ่มผมสีอ่อนที่ดูนุ่มสลวย รูปหน้าได้รูป จมูก ดวงตาสดใสที่เขามองเห็นไม่ชัด แต่สัมผัสได้ว่าดีงดูดที่สุด ริมฝีปากที่เขาอยากนึกลองจูบดูซักครั้งหากไม่ตายเสียก่อน ไล่ลงมาที่ไหล่ลาดขาว เพาะคนพี่ใส่เสื้อคอกว้างไปหน่อย เขาเห็นโดยบังเอิญไม่ได้ตั้งใจ หยางหยางนึกขอโทษเงียบๆ ก่อนจะไล่มองไปยังมือสวยที่ตอนนี้ยกจับขวดน้ำดื่มและเคาะไปตามจังหวะเพลง 


หยางหยางรู้สึกเหมือนตัวเอง อยู่บนสวรรค์ไปชั่วครู่หนึ่ง เพราะได้มองสิ่งสวยงามที่สุดในกองถ่ายนี้ ไม่ใช่ว่าเขาจะเพิ่งนึกมอง แต่เขาแอบมองรุ่นพี่คนเก่งนี้มานาน แต่ครั้งนี้ ก็เพิ่งจะได้นั่งพินิจทุกรายละเอียดมากขนาดนี้





น่าปกป้อง






และจู่ ๆคำนี้ก็เเหวกว่ายผ่านคำล้านคำที่อยากจะนิยามให้คนตรงหน้านี้ ในบทละครหยางหยางก็ต้องปกป้องคน ๆ นี้ตามบทบาทอยู่แล้ว แต่ในชีวิตโลกความจริง เขาก็อยากทำแบบนั้น แบบในละคร หลี่อี้เฟิงไม่ใช่คนที่บอบบางที่ถึงขั้นน่าทนุถนอม แต่น่าปกป้อง สองคำนี้ไม่ได้คล้ายกันขนาดนั้น เพราะหลี่อี้เฟิงเป็นคนร่าเริง สดใส แต่หยางหยางก็สัมผัสถึงความซุกซนตามสไตล์ที่คนพี่เขาเป็น ต้องคำว่า 'น่าปกป้อง' นี่ล่ะ 

หยางหยางก้มมองที่มือของตัวเอง ถ้าได้สัมผัสมือนั้น แล้วบอกว่า ผมจะปกป้องพี่เองนะไม่ว่าจากอะไร คิดว่าคงจะโดนอะไรปาใส่หัวกลับมา แต่อาจจะเปลี่ยนอะไรที่คล้ายกัน อย่าง 'ขอนั่งใกล้ ๆ ได้มั้ยครับ' หยางหยางคิดว่าคำนี้คนพี่ของเขาน่าจะเข้าใจความนัยได้ว่า เขาอยากปกป้องดูแลเจ้าตัวมาแค่ไหน




ไอ้ความคิดที่มีมาตั้งแต่ต้น นั้นมันเป็นความคิดในขณะที่หยางหยางวางสายตาพักหัวใจไว้ที่หลี่อี้เฟิง ที่ยังคงนั่งตรงหน้าเขา ให้หยางหยางมองได้ ถ้าสมองเขาเป็นเมมโมรี่การ์ดก็คงจะเต็มความจุไปแล้ว ภาพหลี่อี้เฟิงเต็มไปหมด





สายตาคม ยังคงลอบมองคนพี่ไม่ขาดสาย ไม่ได้จ้องจนเจ้าตัวรู้สึกตัวขนานดนั้น แต่มองเมื่อมีโอกาสได้มอง ให้จนกว่าเขาจะต้องลุกขึ้นไปไหน เวลามีเท่าไหร่ใช้คุ้ม ให้เมมโมรี่เออเร่อไปเลย





หยางหยางนึกคำแรกที่เขาเอ่ยเมื่อเจอคน ๆ นี้ จริง ๆ เขาอยากตะโกนใส่หน้าหลี่อี้เฟิงไปเลยว่า 'น่ารักโว้ย' แต่ทำแบบนั้นก็คงไม่ได้เข้าใกล้กันอีก เพราะคงกลัวกันไปใหญ่





ตะโกนแค่ในใจแล้วกัน เฟิงเฟิงของเขารู้ตัวว่าเขาชอบและหลงไหลมากขนาดนี้ คงตกใจพิลึก








หยางหยางก้มหน้าต่ำแล้วควบคุมอารมณ์ตัวเองให้ใจเย็นกว่านี้หน่อย พออยู่ใกล้ ๆคนที่ชอบหยางหยางก็ควบคุมตัวเองลำบาก แต่พอหยางหยางเงยหน้ากลับขึ้นมาอีกครั้ง ก็เจอหลี่อี้เฟิงเขม่นตามองอยู่แล้ว หยางหยางสบดวงตากลมโตสดใสคู่นั้น แต่เเก้มที่ดูนุ่มนิ้มนั้น ขึ้นสีระเรื่อแดงน่ารักจนน่าสัมผัสน่าสนใจน่ามองไม่เบื่อ นึกทำให้เขาอยากปกป้องดูแลคน ๆ นี้ไปอีก 





จนครู่เล็ก ๆ อี้เฟิงก้มหน้ากลับไปทำอะไรยุกยิก ๆหยางหยางมองไม่ชัด และอีกครู่เล็กๆ ก็มีวัตถุปริศนาลอยข้ามฝั่งมา 



จรวดกระดาษอันเล็ก ๆ โดยกระดาษแถว ๆ ที่นั่ของคนพี่




ด้านในเขียนอะไรไว้ด้วย




มันก็สั้นมาก ๆ แต่ก็ทำเขาแทบวิ่งไปกอดคนน่ารักที่นั่งอยู่ตรง พอหยางหยางเงยหน้าไปสบตาหลังอ่านข้อความเสร็จอีกคนก็เอาบทปิดใบหน้าน่ารักนั่นแล้ว หยางหยางเดาว่าเเก้มนุ่มนิ่มนั้นต้องแดงเป็นลูกเบอร์รี่น่ามองมากแน่ ๆ




ข้อความน่ะหรือ ?



"ไอบ้า ฉันเขิน"



******************************************************************************************* END Just the way you are



2 ความคิดเห็น:

  1. ม่ายหวายร๊าวววววววววววววววววว
    จำได้ว่าอ่านฟิคเรื่องนี้ก่อนนอน..สักคืนแหละ ดึกๆ แบบตี 2-3
    แล้วก็พบว่าไม่น่าอ่านเลยค่ะ คือแทนที่จะง่วงหลับฝันดี นี่เขินหน้าร้อน
    5555555555555555555555555555 ฮืออออ ;///;
    ชอบตอนบรรยายอี้เฟิงจัง นี่หยางจะต้องมองด้วยแววตาแบบ...อยากกินมากแน่ๆ
    ล่ะข้อความที่อี้เฟิงส่งมากก็เห้อมมมมมมมมมมมมมมม /ขออนุญาตไปเขินต่อค่ะ

    ตอบลบ
  2. เขินด้วยคนนะเฟิงเกอ

    ตอบลบ