TITLE : B E T W E E N
CHAPTER : INTRO CASE
PAIRING : YANGYANG x LIYIFENG
RATE : PG
TALK :: เรื่องใหม่ค่า อาจจะยังดูงง ๆ ไม่เข้าร่องรอยบ้างแต่ก็ากด้วยน้า
เจ้าหมอนั่น.....
คนนี้อีกแล้ว...
เสียงอุทานในใจของคนคู่หนึ่ง
“วันนี้ กองปราบ .จะระเบิดมั้ย นี่หน้าห้องท่านผบเลยนะเนี่ย
จะมวยกันอีกมั้ย”
“ไม่ล่ะมั้ง...เอ่อ..ไม่แน่ว่ะ”
แถมเสียงซุบซิบอีกในระยะไม่ไกล
วันนี้คงเป็นวันวินาศของ กองปราบปราม อีกวัน
ทุกคนที่อยู่ในละแวกนั้นต่างหันมอง สองหนุ่มหล่อและมากฝีมือที่เป้นที่โจทก์จันกันไปทั่วไปกรมตำรวจว่า
เป็นสองหนุ่มที่เก่งที่สุดเท่าที่กรมตำรวจมีตอนนี้ ที่จริงแล้ว พวกเขาก็เป็นคู่แข่งกันเสียด้วย
หยางหยาง ...ฉายาหมาป่านักล่า ใบหน้าหล่อเหลาร้ายกาจสายตาเฉียบคมแสนเจ้าเล่หืแม้ไม่มีประสบการณ์แต่ที่ร่ำลือกันไปทั่วก็คือทีมเขาและรวมถึงงเขาที่เป็นหัวหน้านักล่า
ที่ทำงานอย่างไม่เลือกวิธีเพื่อความสำเร็จ
บางครั้งทำให้ท่าน ๆ ที่อยู่เบื้องสูงทั้งลายปวดหัว
ใจหายใจคว่ำกับวิธีของเขา แต่งานฝีมือชั้นยอด
และ
หลี่อี้เฟิง... นายตำรวจคนเก่งที่เลื่องลืออีกคน
ฉายาเสือหนุ่มแห่งกรมตำรวจ ทั้งหน้าตาที่หล่อเหลาดูสะอาดสะอ้าน สายตา
ความมั่นคงในความคิดทั้งเรื่องงานและการตัดสินใจที่ไม่เคยพลาด
ความว่องไวไม่แพ้หมาป่าก่อนหน้าแต่เป็นแบบแผนกว่า ทำงานมานานกว่าหยางหยาง
ประสบการณ์โชกโชนไม่น้อย งานที่ถูกต้องตามแผน
เรียบร้อยและเป็นที่ชื่นชมของผู้หลักผู้ใหญ่ในหน่วยงานก็ไม่มีใครเกิน
“สวัสดีผู้กองหยางหยาง ได้ข่าวว่าพื้นที่ที่คุณรับผิดขอบนี่
คดีมากมายไม่เบา ..แต่ก็เล่นเอาท่าน ๆ เขาใจหายใจคว่ำนี่ กับวิธีของคุณ”
“ครับ ผู้กองหลี่.. ผมน่ะมีวิธีของผม..แต่ไม่ช้าแบบคุณ
เบื่อนะครับเนี่ย ที่จะต้องมาทำตามวิธีแบบแผน”
ผู้กองหลี่..หรือหลี่อี้เฟิง
ที่เป็นลูกชายของนายตำรวจชื่อดังที่เป็นที่จดจำของกรมตำรวจ
เขาสานฝันพ่อที่เป็นตำรวจ และเข้ามาทำงานที่นี่ เพราะเห็นพ่อที่เป็นไอดอลในใจ
และอยากเป็นแบบพ่อ แม้ว่าคุณพ่อของเขาจะมีส่วนในการเข้ามาทำงาน
แต่อี้เฟิงก็อยากจะพิสูจน์ให้ทุกคนเห็นว่า เขาทำได้
และดีกว่าที่ทุกคนประมาสไว้
พอเจอเด็กรุ่นน้องแม้ไม่กี่ปี
เล่นคำพูดคำจาใส่แบบนี้ก็ทำเอาเขาอยากจะหาอะไรไปกระแทกปากอีกฝ่าย
ดวงตากลมถลึงตาใส่ใบหน้าหล่อร้ายกาจฝั่งตรงข้ามอย่างไม่ลดละ แน่นอน
ในใจเขาไม่มีทางยอมไอ้เด็กใหม่ที่มาทำงานไม่กี่เดือนแต่เอาหน้าเอาตา
ทำผลงานด้วยความแปลกประหลาดไม่เป็นแผนเป็ขั้นเป็นตอนแบบนั้นหรอก
ทำหน้าตาขึงขังแบบนั้น คิดว่าตัวเองน่ากลัวนักหรือไง....
หยางหยางมออีกฝ่ายที่จ้องเขาตาแบบถลน
เขาไม่ยี่หระกับรุ่นพี่ไม่ชอบหน้าและไม่อยากเคารพ
เขารู้ดีว่าผู้กองหลี่คนนี้เป็นคนเก่ง แต่ยังไง พ่อของเขาก็มีชื่อเสียง...
อย่างไรก็มาด้วยเส้นสายพ่อ เขาไม่ยอมรับคนแบบนั้นหรอก
เขาแค่มาส่งรายงานความคืบหน้ากับหัวหน้างาน ท่านผบ
ไม่ได้อยากจะมาทะเลาะกับรุ่นพี่แบบนี้เท่าไหร่
อี้เฟิงลอบมองหยางหยาง
วันนี้เขาแค่มาส่งรายงานความคืบหน้าตามที่ได้รับมอบหมาย
งานของเขามันทั้งมีประสิทธิภาพ ตามรูปแบบที่เบื้องบนได้รับรองมาแล้วว่าดี
ไม่เหมือนเด็กนี่ที่ทำอะไรตามใจ ทีมเขาก็ไม่มีใครคานใครกัน สุดท้ายแผนก็เละ
แม้จะสำเร็จ แต่นั่นมันสิ้นเปลืองทรัพย์สินหน่วยงานมากเกินไป อีกคนที่อยู่ข้างเขา ถัดไปไม่ไกล
หยางหยางนั่งอยู่บนเก้าอี้ แน่นอน
เขาก็มาส่งรายงานเช่นกัน
เป็นแค่การรายงานผลงานธรรมดา
แต่ต่างคนก็ต่างคิดว่าทำไมจะต้องเป็นวันที่ทั้งคู่จะมาเจอกัน อี้เฟิง ลอบมองอยู่ครั้งสองครั้ง ในที่สุดก็ทำให้ตัวเองเลิกหมั่นไส้เจ้าเด็กนี่ได้
และก้มไปตรวจสอบงานในมือของตัวเอง ส่วนหยางหยางก็เลิกสนใจผู้กองหลี่คนนี้ หันไปแซวสาวสวย
ถังเยี่ยนที่เป็นคนคุ้นเคยเมื่อมาพบท่าน ผบ. เธอเป็นผู้กองคนเก่งอีกคนที่ทำหน้าที่กับท่านผบ.
ซึ่งเป็นคนสนิท และฝีมือดีอีกคนที่ต่างรู้จักเด็กเก่งทั้งสองคนนี้ดี
พอเธอโดนหยางหยางแซวเข้าก็หน่ายหน้าหนี
และหันไปพบกับอี้เฟิงที่เบ้ปากย่นหน้าใส่หยางหยางลับหลังเขา
สองคนนี้ไม่ค่อยถูกกันจริง ๆ ความคิด การทำงาน นิสัย บุคลิค ทุกอย่าง
ช่างไปด้วยกันไม่ได้
หลังจากที่ถังเยี่ยนรีบเดินจากไป เพราะหน่ายกับผู้กองนิสัยเด็กทั้งสองคน เขาทั้งคู่หันมาสบตากันอยู่ครู่หนึ่ง
เพราะหันมาเจอกันพอดี และเหมือนเดิม เขม่นใส่กันต่อหน้า จะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม
อย่างไรก็ไม่อยากยอมกันเพราะเหตุผลของตัวเอง
อย่างน้อยพวกเขาสองคนก็คงไม่ต้องมาทำอะไรร่วมกัน แต่อย่างไรก็ต้องสู้กันให้ถึงที่สุดด้วยผลงาน
และทุกอย่างที่มีล่ะนะ!
----------------------------------------------------- CLOSE INTRO CASE ------------------------------
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น