[SF] 101/2 -- (SEHUN x LUHAN)

TITLE :   101/2

PAIRING :SEHUN x LUHAN)
RATE : PG - 13

ps. เราจะใกล้ขึ้นมากกว่าเดิมหรือเปล่า

**************************************************************************************************************

คนตัวสูง... เขานั่งที่เดิม... สายตาน่ะหรอ ? ไม่เหมือนเดิมเลย

เขาดู..จริงจังมากกว่าเดิม

เหตุการณ์เมื่อวานนี้ลู่หานคนนี้ยังจำได้ และผมในวันนี้  ตอนแรกที่มานั่งที่เดิม เวลาเดิม ๆ  แดดร่มลมตก เลิกเรียนแล้ว ผมก็กดโกโก้กระป๋องมาดื่มดังเดิม แต่วันนี้ของผมไม่มีเพื่อนโย่งหูกางมาด้วย เพราะมันต้องอยู่เวรทำความสะอาดห้อง หลังจากที่โดดไปซักเจ็ดล้านรอบจนเถียงกับหัวหน้าห้องตัวสูงกว่ามันและแสบกว่ามันมาก

โอเค กลับมาที่คนตัวสูง นามว่าโอเซฮุน 

ที่จริงผมว่าเขาน่าจะมีอะไรซักอย่างกับผมจริง ๆ นั่นล่ะ แต่... คิดว่าเขาคงยังหาจังหวะดี ๆ มาทักผมไมได้ หรือกำลังเรียบเรียง

แต่เขาก็แก้เก้อโดยการทำเป็นกดเพลงฟังไปซะงั้นอ่ะ

อาจเพราะวันนี้เป็นวันท้ายสัปดาห์ คนในสวนนี้เยอะกว่าทุกวัน  สาวๆ ที่เดินผ่านไปมา และสะดุดกับความหล่อเหลาเอาการของคนตัวสูงก็ไม่วายจะกริ๊ดกร๊าดกันให้ได้กิ๊วก๊าวใจเล่น เพราะคุณคนตัวสูงก็ดันไปเผลอยิ้มให้สาว ๆ ด้วย

อา..นี่ผมไมได้หงุดหงิดอะไร แค่แบบ แหม~ ก็คนเขาหล่อนี่เนอะ (ไม่ได้หมั่นไส้แต่ประการใด ลู่หานขอแปะป้ายไว้ตรงนี้)

แน่นอนว่าสายตาของคนตัวสูงยังคง ส่งมาหาและทักทายผมอย่างไม่รู้ตัว หรือรู้ตัวบ้าง ผมก็ทำเป็นไม่เห็นแก้เก้อไว้ก่อน ดื่มโกโก้ทีละจิบสองจิบ กดเพลงในเครื่องเพลงของผมไป ที่จริงก็ไมได้เลือกเพลงไหนไว้ซักเพลง ต้องบอกว่าไมได้เปิด ... นี่เปิดทางให้สุด ๆ แล้วนะเนี่ย

ผม..ลู่หานคนนี้นั่งที่เดิม.... มุมมันไม่ดี เป็นมุมอับของสวนรึเปล่า

เขายังไม่กล้าทักผม จนถึงเวลาที่ผมต้องกลับแล้ว

อีก 5 นาทีแล้วกัน โอเซฮุน กับเพลงที่ฉันจะเปิดฟังจนจบ ต่อไปนี้  ถ้าฉันเปิดเพลงจบแล้ว จะกลับจริง ๆ ด้วย

คนตัวสูงขี้ป๊อด  ขี้ป๊อดแบบให้ไปเลย 101 %

เวลาผ่านไป..

อ๊ะ ... อีกแล้ว.... เขากำลังทำอะไร ?

เอ๋... ไม่หน่า... ผมขอกลืนคำว่า คนตัวสูงขี้ป๊อดลงคอไป

เขาย้ายมานั่งที่ใหม่...ซึ่งมันใกล้ผมมากกว่าเดิมเยอะ ...เพราะสายตาของเราส่งผ่านมาเป็นเส้นตรง ส่งถึงกันเห็นกันใกล้ตา มีเพียงแค่อากาศที่อยู่ ณ ที่ตรงนี้ และระยะห่าง แค่ไม่กี่อึดใจที่จะก้าวไปหากัน

เขากล้ามากกว่าเดิม ..ตรงที่..... เขายิ้มให้ผมแล้ว..แม้จะติดเขินอายบ้างก็ตาม

เราน่าจะใกล้กันมากกว่าเมื่อวานแล้วนะ โอเซฮุน

101 / 2

นี่ผมกำลังทำบ้าอะไรอยู่... 

โอเซฮุนผู้นี้กำลังจะตัดใจ นั่งแกล้งเป็นว่ากำลังฟังเพลงด้วยอารมณ์เข้าถึงเพลงแบบสุดๆ ที่จริงนั่นคือผมกำลังคิดว่าจะทำอย่างไรดี ..เพราะอีกไม่กี่นาที คนตากวางของผมจะกลับบ้านแล้ว

เขามักจะกลับเวลานี้เสมอ ผมถึงต้องรีบวิ่งมาจากโรงเรียนของผมที่ไกลสวนนี้มากกว่าโรงเรียนเขาเกือบกิโลกเมตร มาเพื่อรอเจอเขาให้นานที่สุด และอีกไม่กี่นาที ..เขากำลังจะกลับ

แต่พอนับเวลาไป..เขาอาจจะกำลังรอ

รอผม ? หรือเปล่าไม่แน่ใจ ? วันนี้เขาไม่มีเพื่อนอีกคนมาด้วย หรือเขากำลังรอเพื่อนคนนั้น ?

แม่ไม่รู้ว่าคนตากวางรออะไร แต่นั่นเป็นช่วงเวลาที่ผมมีโอกาสเพิ่มขึ้น..อาจจะซักหนึ่งช่วงเพลงจบ

คนตากวางกดโกโก้กระป๋องมาดื่มเหมือนเดิม นั่ง ๆ ยืน ๆ ที่เดิม  อันนี้เดาว่า เขารู้แล้วว่าผมส่งสายตาไปทักทายและอยากทำความรู้จักหรืออะไรก้แล้วแต่ที่เขาจะคิดเกี่ยวกับผม จึงอยู่ที่เดิมตรงนั้น แม้มันจะดูบังเอิญเกินไปที่ผมจะคิดเข้าข้างตัวเองแบบนั้น แต่คิดซักหน่อยก็ไม่เลว

ก็เพราะมีบางครั้งลู่หานแสดงความระแวง..ก็มาจากทางสายตาของเขา แน่นอน เพราะว่าผมก็ยังเป้นคนแปลกหน้าสำหรับเขาอยู่ หากผมไม่ทำตัวใจกล้าหน้าด้านไปทักเขาซักที

ก็เพราะคิดว่าจะแพ้ตากวางใส ๆ คู่นั้น กับยิ้มหวานของเขา  ดาเมจแรงไม่น้อย

อ๊ะ ๆ ใช่ เมื่อครู่ที่มีสาว ๆ แอบมาแซวมากริ๊ดกร๊าด หาว่าแบบนั้นแบบนี้เลย ผมก็ชินเสียแล้ว..จะว่าผมหล่อมาก็แบบนั้นล่ะ (ก็มีคนยืนยันมาแบบนี้ ผมก็ต้องเออออตามเขาไปหน่า) ทันใดนั้น คนตากวางก็เบะปากหมั่นไส้ผม

    

หึงผมแล้วหรอ ~ คนตากวาง

ผมก็คิดเอาเองอีกแล้ว .. เขาจะมาหึงอะไรกับคนแปลกหน้า คงจะแค่หมั่นไส้

โอเค ผมจะพยายาม ...หนึ่งช่วงเพลงที่ผมฟัง..ผมกดฟังจริง ๆ เพื่อปลุกใจตัวเอง ..มันกำลังจะจบแล้ว

เพื่อจะได้ไม่เป็นคนแปลกหน้าของลู่หานคนนี้อีก คนตากวางคงต้องอยากรู้จักผมแล้วแน่ ๆ

เหลืออีกไม่ถึงนาทีเพลงจะจบ และนั่นคือเวลาเตรียมตัว เพื่อจะทำให้เราไม่เป็นคนแปลกหน้า

จบเพลงแล้ว....

ผมลุกเดินที่นั่งที่เดิมที่นั่งประจำ เป็นจุดที่ดีไม่น้อยที่จะทอดมองคนตากวาง แม้ไม่ได้สบตากันจัง ๆ

แต่ที่ที่ผมย้ายมานั่งใหม่...เรานั่งตรงกัน และประสานสายตา

ผมได้สบตาเขาแบบไมต้องหลบกันอีกแล้ว และสอดประสานกันตรง ๆ  มีเพียงอากาศและระยะทางไม่กี่ช่วงเพลงที่จะก้าวกันไปถึง

ผมยิ้มให้เขาในขณะที่คนตากวางยังงง ๆ อยู่

เรารู้จักกันแล้วนะ ลู่หาน แม้จะยังไม่เอ่ยคำพูดกัน

***********************************************************END 101/2 ***********************************************