[Fic] La La La Spe : Beauty and The Bear #Colezra with Guests

TITLE :  La La La 

CHAPTER : Beauty and The Bear

PAIRING : Guests WITH  COLIN FARRELL x EZRA MILLER

ตอนพิเศษสั้น ๆ ค่า

La La La

“เสียงอะไรน่ะห๊ะ!!”

ความเกี้ยวกราดและรำคาญกลั่นเป็นเสียงอันทรงพลัง คนกำลังทำงานอยู่แท้ ๆ ลิลี่ เอลบ์กรีดร้องอย่างโมโห เธอกำลังใช้สมาธิอย่างตั้งใจเปิดแคตตาล็อคคัดเลือกหนุ่มน้อยหน้ามนทั้งหลาย ฉันต้องใช้สมาธินะยะ! การเลือกหนุ่ม ๆ เป็นพรีเซนเตอร์น้ำหอมชั้นดีของเธอใน คอลเลคชั่นนั้น จำเป็นจะต้องคัดเลือกอย่างดี  ต้องได้คนที่เหมาะที่สุด ซึ่งจำเป็นต้องตั้งสมาธิกับหน้าตาอันหล่อเหลาของหนุ่ม ๆ ในแคตตาล็อคตรงหน้ามาก! แต่เสียงอันดังน่ารำคาญนี้ ทำเธอหงุดหงิด แต่ก็ยังดี เธอเปิดเจอคนที่เข้าตาแล้วคนหนึ่ง โปรไฟล์งดงามราวกับเทพบุตร ชื่ออะไรนะ อ้อ เอ็ดดี้ เรดเมนย์ คนนี้จะต้องไม่รอดมือมิสลิลี่คนนี้

ว่าแต่ เธอต้องไปจัดการกับเสียงดังเมื่อครู่นี้ก่อน

“ว๊าย! “

แต่ทันทีที่เธอกำลังจะเดินไปเปิดประตูและจัดการว๊ากใส่ยัยพวกพนักงานของพวกเธอที่ไม่ได้เรื่อง ทั้งที่บอกแล้วว่าถ้าเธออยู่ในออฟฟิศ ห้ามส่งเสียงดัง เลือกผู้ชายต้องใช้สมาธิแต่กลับมีเสียง กลับมีอะไรบางอย่างพรวดพราดเข้ามาในห้องเธอ ทันทีที่เปิด

“หมี! “

เธอเห็นหมี

“ฉันบอกแล้วใช่มั้ยว่า ให้ซื้อกรงเก็บไว้ เอาแหมาเหวี่ยงตาหมีบ้านี่ออกไปเลยนะยะ เรียกเจ้าหน้าที่สวนสัตว์เร๊ว”

“ลิลี่ ยัยบ้า ฉันมาอย่างสันตินะ”

“สันติกะผี! ร่มนายในมือกำลังจะฟาดใส่จมูกสวย ๆ ของฉันอยู่แล้ว !”

ตาหมีของเธอหันไปดูของในมือ ร่มที่เขาเผลอถือติดมือมาด้วย อะไรวะ เขาอุทานในใจ และเขาก็พบเขาพกร่มมาจริง ๆ แล้วนี่เอามาทำอะไรวะเนี่ย ช่วงนี้เขาชักจะเบลอใหญ่ ปกติก็อึน ๆ เป็นคนไม่ค่อยสนใจโลก และเอาแต่อยู่กับพื้นที่ส่วนตัว และบทหนังที่ขยันเขียนขยันแก้ แต่วันนี้มีอะไรมากระตุ้นเข้า ก็เลยสติขาด ๆ หาย ๆ หน่อย ไม่ได้เมาเลยนะ แค่กาแฟแก้วเดียวบวกกับขนมปังใกล้หมดอายุในตู้เย็น นี่เขาเป็นผู้กำกับหนังพันล้านจริง ๆ หรือเปล่าเนี่ย แต่ก็นะ คนเราก็มีมุมหลุด ๆ บ้าง แม้เขาจะมีมันเยอะไปหน่อย

“ว่าไง คุณแอฟเฟล็ค มีอะไรจะคุยกับฉัน อยู่ ๆ ก็พรวดพราดเข้าห้องฉันมา ไม่มีเหตุผลดี ๆ ล่ะก็ฉันจะให้เจ้าหน้าที่เอาแหมาเหวี่ยงนายส่งสวนสัตว์แน่”

“เอะอะก็เอาฉันไปสวนสัตว์ ยัยนี่ เธอก็ไปกับฉันด้วยสิ ยัยนกหงส์หยก คนอะไร ส่องกระจกทั้งวัน”

“ตาบ้า! ออกไปเลย! “

ลิลี่โมโหใหญ่แล้ว เบนลืมไปหรือว่าเขามีธุระอะไรกับลิลี่น่ะ ? มาวันนี้ไม่ใช่เพื่อที่จะมาชวนลิลี่ทะเลาะนะ ถึงจะอยากเจอหน้าเธอมากก็เถอะ ลิลี่ชอบบอกว่าเวลางานห้ามใครกวนเธอนี่ ลิลี่ไม่เคยว่าง หางานให้ตัวเองตลอดเวลา เธอขยันหาเงิน มาเปย์ให้เด็กในสังกัดของเธอ เบนน่ะหรือ ? เธอไม่ชายตาดูด้วยซ้ำ

“โอเค วันนี้มีประเด็นเดียว ที่ฉันสงสัย”

“เออ ตาหมีบ้า ว่ามาสิยะ เร็วเลย ฉันยังเลือกผู้ชายไม่เสร็จ ฉันจะต้องเอาเด็กไปแคสเย็นนี้ด้วย รีบ! “

เบนถอนหายใจ เธอก็เป็นเสียแบบนี้ แต่เอาล่ะ วันนี้เบนมาด้วยเรื่องอื่น ซึ่งเป็นข่าวใหม่ของเพื่อนสนิทของเขาเอง

“คอลินมีความรักเรอะ!”

“รู้ตัวซักทีนะตาบ้า วัน ๆ ก็เอาแต่หมกอยู่ในห้อง ออกมาดูเพื่อนซะบ้าง ว่าตาบ้าคอลินตอนนี้ก็ใกล้เป็นวัวบ้าอย่างนายแล้ว ตาหมีบ้า”

ลิลี่ถอนหายใจพรวด เพื่อนสนิทสมัยเด็กของเธอ คอลิน ฟาร์เรลที่ช่วงนี้เป็นวัวบ้าติดสัดไปแล้ว ส่วนตาหมีบ้านี่เป็นเพื่อนที่ร่วมงานกับเธอหนึ่งครั้ง เพราะมีแบรนด์น้ำหอมของเธอไปแจมในหนังที่เบนกำกับ เลยรู้จักกัน ทั้งคู่เป็นเพื่อนของคอลิน จึงไม่ยากเลยที่จะทำความรู้จักกกัน และทั้งคู่รักเพื่อนคนนี้ทีเดียว

“ฉันเพิ่งจะรู้ว่าคอลินมันเป็นบ้าก็ตอนนี้ จู่ ๆเลขาของมันก็โทรมาบอกว่า บอสโดดประชุม คอลินเคยเป็นแบบนี้หรือ?  มีแค่ไม่กี่ประเด็นที่มันจะทิ้งบริษัทสุดที่รักเยี่ยงลูกไปได้น่ะ ชักอยากเห็นหน้าเด็กคนนั้นแล้วล่ะ”

“อย่าคิดจะไปเชียว นายชอบพูดอะไรไม่คิด เดี๋ยวหนูเอซร่าก็กลัวนาย จะพลอยกลัวคอลินไปด้วย คนนี้คอลินหลงมากเชียว”

“ฉันก็อยากรู้ว่าคอลินจะหลงไปได้นานแค่ไหน มันเอาเด็กขึ้นเตียงหรือยัง”

เบนคิดว่าลิลี่จะต้องตอบอย่างที่เขานึกไว้

“แค่จูบแค่นั้น คอลินเล่าว่า แค่จะจูบยังต้องคิดซ้ำแล้วซ้ำอีก กว่าจะใจกล้าเข้าไปหาหนูคนนั้นก็ใช้เวลา”

“เห้ย ทำไมมันเป็นได้ขนาดนั้น กับคนก่อนหน้า มากสุดก็แค่เดือนกว่าก็เลิก กลับไปซบอกบริษัทลูกรักของมันแล้วนี่”

ลิลี่ถอนหายใจ ทำไมตาหมีกับตาวัวถึงได้เหมือนกันขนาดนี้นะ เอาจริง ๆ เรื่องความรักนี่ก็พอกันทั้งคู่ คนหนึ่งก็เย็นชาจนเป็นน้ำแข็ง ยากที่ใครจะเข้าถึงแต่พอมีความรักก็ดันเป็นบ้าซะงั้น เพราะไม่เคยรักใครจริง ๆ แค่หลงชั่วครั้งช่วยคราว

ส่วนตาหมีบ้านี่ .... ความรู้สึกช้าอย่างกะทากแหน่ะ ! ไม่รู้อะไรรอบตัวเลย นอกจากบทหนังตัวเอง

ลิลี่ได้ยินที่คอลินเล่า เขามาปรึกษา เขาไม่เคยจีบใครเลยและหนุ่มน้อยคนนั้นจะเป็นคนแรกที่คอลิน ฟาร์เรลคนนี้จะเริ่มจีบ เพราะปกติ ก็จะมีคนมากหน้าหลายตามาให้คอลินเลือกแต่กับคนนี้คอลินตั้งใจเข้าไปหาเอง เพราะอะไร คอลินให้เหตุผลแค่ว่า

“แค่กินเครื่องดื่มแบบเดียวกันในช่วงเวลาเดียวกัน ก็ทำให้สนใจเขาแล้ว”

ตาบ้าคอลินนี่เพ้อเจ้อจริง ๆ แต่ที่จริงแล้ว เด็กคนนี้ทำให้คอลินตกหลุมรักได้ไม่ยากเลยล่ะ น่ารักเสียขนาดนั้น คอลินคงต้องไปพบช่วงเวลาบางเวลาที่เด็กคนนี้แผ่รังสีความน่ารักใส่เอาเต็มรัก เลยตกหลุมรักเขาอย่างจังแบบนี้ ขนาดลิลี่เองยังชอบใจจนอยากได้มาเป็นคอลเลคชั่นของเธอเองเลย ถ้าไม่ติดว่าตาวัวบ้าหวงอย่างกะไข่ในหินแบบนั้น แตะไม่ได้ จะแอบไปหาก็ไม่ได้ โว๊ะ! คอลินชอบเด็กคนนี้หนักมากจริง ๆ แบบที่ลิลี่ไม่คิดว่าเพื่อนรักของเธออย่างคอลิน ฟาร์เรลที่รักงานมาก รักบริษัทลูกรักที่สุด ความรักหรือ ? ถามก่อนว่า เคยมีใครทะลุเข้าไปถึงด่านสุดท้ายในใจของคอลินได้หรือยัง เจ้าชายน้ำแข็งคนนี้น่ะ เย็นชามากกับเรื่องนี้ รักเพื่อนฝูง แต่ไม่สนใจเรื่องพวกนี้เลย

เขาบอกว่า สุดท้ายก็มีแค่พวกไม่จริงใจก็มีแต่พวกเราที่คบได้ นี่คือคอลิน ฟาร์เรล เลยทำให้ลิลี่สนใจเอซร่า มิลเลอร์มากว่า ทำไมคอลินถึงหลงและเครซี่เด็กคนนี้มากนัก ถึงกับทำอะไรไม่ถูก อย่างเช่นว่า จะเข้าหาเขาอย่างไร โดยที่จะไม่ให้เด็กเขาตกใจ หรือจะเริ่มต้นคุยกันเรื่องอะไร จะจู่โจมไปเลยดีมั้ย? บ้า วัวบ้า  แต่สุดท้ายหมอนั่นก็ทำตามที่ใจอยากนั่นล่ะ ก็ดูว่าจะไปกันรอดมั้ย

แต่ส่วนตาหมีบ้านี่ ไม่ได้รู้อะไรเลย จนเลขาของคอลินโทรมาตามหาคอลินที่โดดประชุมอีกแล้วไปหาเอซร่า เด็กคนนั้น

“ฉันอยากเห็นหน้าเด็กคนนั้นอ่ะ”

“ไม่ได้ นายจะไปแกล้งเขา”

“บ้า ฉันไม่ได้นิสัยเด็กแบบนั้นหน่า  แค่อยากรู้ว่า คนแบบไหนกันนะ ที่มาละลายหัวในเจ้าชายน้ำแข็งของเรากัน ฉันว่าฉันก็เป็นเพื่อนกับคอลินมานานอยู่นะ ตั้งแต่เจ้านั่นตั้งบริษัทมา แต่ไม่เคยเห็นคอลินเสียศูนย์ขนาดนี้มาก่อน”

“นายมันความรู้สึกช้าเองย่ะ คอลินเป็นแบบนี้มาซักพักแล้ว นายมันหมีขึ้นอืด ไม่เคยรู้เรื่องรอบตัวเลย”

เบนเห็นลิลี่หัวเสียขึ้นมา ก็รีบยกมือปรามใหญ่โต แล้วเอามือโบกหัวแบบที่ชอบทำกับคนตัวเล็กกว่าตัวเอง (ยกเว้นคอลินนะ เคยทำแล้วแค่โดนต่อยเอา) ทำยังไงได้เล่า ก็เขามันไม่มีหัวด้านนี้ ความรู้สึกไม่ไวนี่ ใครจะไปรู้ล่ะ วัน ๆ เขาทำงาน เขียนบท กว่าจะบันดาลได้แต่ละประโยคก็เหนื่อยแล้ว จะเอาเวลาไปคิดอะไร แค่เขาไม่ลืมอาบน้ำกินข้าวก็ถือว่าดีมากแล้ว

“หยุดนะ เดี๋ยวผมฉันเสียทรงหมด”

“แล้วลิลี่ไปเจอเด็กคนนั้นยัง”

“อือ ไปแล้วล่ะ น่ารักมาก แต่เสียดายเป็นของคอลินไปซะแล้ว”

เบนหน้าหงิกเป็นหมีอดอาหาร แล้วก็เอามือโบกใส่ลิลี่อีก เธอเหวใส่ใหญ่ เบนไม่ค่อยพอใจเวลาลิลี่พูดถึงคน ๆ อื่นต่อเขายกเว้นคอลิน เขาไม่รู้เหมือนกันนะว่าทำไม แต่ไม่พอใจมากทีเดียว เลยโบกเธอแรงจนกิ๊บติดผมเธอหลุดไปเลย

“ตาหมีบ้า ผมฉันทำมาแพงนะ! แล้วบอกก่อน ห้ามไปรวนเด็กของคอลิน เขาเด็ก และไร้เดียงสาอยู่ อย่าไปแกล้งเขา แบบที่นายไปแกล้งคนก่อนหน้าของคอลินนะ!”

ลิลี่จำได้เลยว่า คนไหนที่มาเป็นคนของคอลิน ถ้าคนไหนทำตัวน่ารำคาญหรือเอะอะไรก็เอาแต่ใจ หรือแค่ทำอะไรให้คอลิน เบน หรือลิลี่รำคาญเพียงแค่นิด เบนจะไปรวนคน ๆ นั้น จะไปทำอะไรซักอย่างจนคน ๆ นั้นหายไปจากคอลินเอง คอลินก็รู้บ้างไม่รู้บ้าง แต่คอลินบอกว่า ถ้าคน ๆ นั้นไม่ดีกับเพื่อนเขา เขาก็ไม่เอามาไว้ใกล้ตัว

“ถ้าเขาไม่ชอบฉัน ก็เท่ากับไม่ชอบคอลิน ฉันกับคอลินนี่แฝดกันเลยเชียวนะในวงการเขาว่างั้น”

ลิลี่มองแรงใส่ตาหมีเบน ตานี่คิดว่าตัวเองหล่อขนาดนั้นเลยรึไง ลิลี่ไม่เคยมองว่าเบน แอฟเฟล็คหล่อเท่าคอลิน ฟาร์เรล สุภาพบุรุษที่น่ารักเพื่อนรักของเธอเลย ตานี่มีแต่เอาแต่ใจ รวน ป่วนคนอื่น ในกองถ่ายก็ติสหนักจนทีมงานหน่ายใจ แต่เขาก็เก่งมากชนิดหาตัวจับยาก เวลาองค์ลง เบน แอฟเฟล็คก็เทพฝีมือดีในวงการหนังดี ๆ นี่เอง แต่เวลาธรรมดา ก็เป็นหมีเนิร์ดบ้าเกมส์ ติดกาแฟ อยู่แต่กับบ้าน รู้จักคนสองคนในชีวิตคือคอลินและเธอแค่นั้น จะสนใจโลกก็ต่อเมื่อ ถ่ายหนังตัวเองเท่านั้นล่ะ

“ทำไมทำหน้างั้น ลิลี่ ฉันเป็นห่วงคอลินนะ เลยมาถามเธอ ฉันมันเป็นคนไม่เอาใจใส่เพื่อนเท่าไหร่ ขอโทษที่จะต้องมารบกวนเธอ แต่เพราะเรื่องนี้ของคอลินทำให้ฉันแปลกใจมากเป็นพิเศษต้องออกมาจากบ้านมาถามนี่แหละ “อีกอย่างหนึ่งก็ถูกเลขาของคอลินถามตามหาตัวคอลินที่หายไปกับอากาศ

“อื้อ รู้แล้ว “ลิลี่พยักหน้า เบนเองก็เป็นห่วงคอลินอยู่เหมือนกัน ออกมาจากถ้ำได้ซักทีนะ เธอมองเบนอยู่ครุ่หนึ่งจึงคิดถาม

“นายว่า เอซร่า มิลเลอร์คนนี้จะมาละลายน้ำแข็งในใจคอลินของเราได้มั้ย เบน”  ลิลี่คิดว่า คอลินก็ควรจะมีใครในหัวใจได้แล้ว อายุก็ปามาตั้งเท่านี้ แต่ไม่รักใครเขาเป็นเลย มีแต่ชั่วข้ามชั่วคืน แบบนี้มีหวัง เธอต้องโสดแล้วมีอยู่ดูแลเพื่อนคนนี้ไปตลอดแน่ เธอปล่อยคอลินไม่ได้หรอก เธอเป็นห่วงคอลินเกินไป วัวตัวนี้เธอเลี้ยงกับมือตั้งแต่สมัยเรียนนี่!

“ไม่แน่ คอลินมีพฤติกรรมที่แปลกไปแบบนี้ วัวคลั่ง น่าสนใจ”

เบนพยักหน้าคิดตาม ณ ขณะที่ใช้ความคิดนิสัยเสีย ๆ ของเบนชอบเอามือไปโบกเหมือนลูบหัวคนอื่นก็เริ่มอีก ลิลี่เหนื่อยจะด่าก็ปล่อยให้เขาเธอ

ที่โวยวายทำมือใหญ่ ๆ หนา ๆ ของเขาทำให้กิ๊บติดผมสวย ๆของเธอหลุด แต่เธอก็ไม่ได้บอกว่าไม่ชอบความอบอุ่นของฝ่ามือนี้

“เบน---“

“แค่ไปเจอ ลิลี่ ฉันต้องเจอเอซร่า มิลเลอร์คนนี้ก่อนน่ะ ฉันถึงจะรู้ว่า เพื่อนของฉัน คอลิน ฟาร์เรลคนบ้างานแบบไม่เอาชีวิตคนนั้นจะฝากใจมันทั้งใจไว้กับเขาได้ ฉันว่าฉันก็พอดูคนเป็นนะ” เบนบอก ลิลี่ก็ถอนหายใจออกมาอีก ยังไงก็จะไปเจอให้ได้สินะ ลิลี่กลัวใจว่าเบนจะไปป่วนอะไรทำให้เด็กน้อยไขวเขวต่อคอลินหรือไม่ เพราะเด็กคนนั้นก็ดูจะชอบคอลินมากอยู่เหมือนกัน เจอหน้าก็เขินจะนิ่งทำอะไรไม่ถูกแบบนั้น เธอดูออกหน่า ก็เพราะว่าเธอก็มีอาการคล้าย ๆ กัน

เวลาอยู่กับบางคน

“อย่าไปป่วนใจเด็กคนนั้น อย่าไปแกล้งเขาอีกนะเบน เผื่อคนนี้เขารักคอลินมากจริง ๆ คนนี้ไม่เหมือนใคร”

“แต่ถ้าเขาเขวเพราะฉันไปพูด หรือไปแกล้ง แค่นั้นก็รู้แล้ว ว่าควรอยู่กับคอลินมั้ย เป็นเด็กของคอลินต้องเจออะไรอีกเยอะ ไม่ใช่แค่ความนิสัยเสียของฉันหรอก ลิลี่”

รู้ตัวนี่ยะ ลิลี่ค่อนขอดในใจ มือหนา ๆคู่นั้นหยุดโบกบนผมของเธอแล้ว แม้รู้สึกเสียดายนิดหน่อยแต่เธอก็แก้เก้อด้วยการยกมือจัดแต่งทรงผมของเธอให้เรียบร้อยโดยหยิบกระจกเล็ก ๆ บนโต๊ะเธอมาส่องดู

เอ๋?..

ณ ขณะที่เธอจัดทรงผมของเธออยู่ ผมสลวยของเธอระบ่า ลิลี่พยายามจัดใหม่ ด้วยกิ๊บที่มีวางเรียงรายอยู่บนโต๊ะของเธอ แต่เบนนึกอะไรไม่รู้ จู่ ๆ ก็เดินอ้อมมาหลังเธอแล้วช่วยติดมันให้

“ตัวนี้น่ารักกว่า” ลิลี่เงยหน้ามองหมีตัวใหญ่ที่ยืนเก้ ๆ กัง ๆช่วยติดกิ๊บตัวเล็กเท่านิ้วก้อยของเขาบนผมของเธอ พอติดเสร็จเขาก็มองเข้ามาในกระจก และสบตากับลิลี่

“สวยแล้ว มิสลิลี่ ฉันไปล่ะ”

แค่นั้นแล้วหมีที่หลุดมาจากถ้ำก็ออกจากห้องไป มางง ๆ ก็ไปแบบงง ๆ แถมยังทิ้งความอบอุ่นจากฝ่ามือใหญ่ไว้บนกลุ่มผมเธอ และความอบอุ่นนั้นแทรกซึมเข้าไปในใจเธอมากเข้าทุกขณะ

“เฮ้อ ฉันว่าฉันชักจะแย่กว่าคอลินเสียแล้วมั้งเนี่ย”

ลิลี่พูดถึงสถานการณ์หัวใจของเธอเอง คอลินเพื่อนของเธอที่ปั่นป่วนกับความรักที่เกิดขึ้นได้ไม่นาน จากที่ไม่เคยเป็นแบบนี้กับใครเลยหัวปั่นกันไปหมด ส่วนเธอเองก็ป่วนหัวใจเหมือนกันเพราะความรักที่จู่ ๆก็เกิดขึ้นกับคนบางคน

เอ๊ย หรือหมีบางตัวนะ

“ร่มก็ไม่เก็บไป ตาหมีบ้านี่” ลิลี่เอ็ดตามหลังเบนไป แต่เธอก็เก็บร่มที่ตาหมีเบนเอามาทำอะไรก็ไม่รู้เอามาไว้ในมือ เธอคลี่ยิ้มสวยออกมาและเก็บมันไว้ในลิ้นชักในต๊ะทำงานส่วนตัวของเธอเอง

หลังจากที่เบนออกมาจากห้องลิลี่ เขาก็ครุ่นคิดว่าเขาจะไปแกล้งเด็กเอซร่าของคอลินอย่างไรดี ช่างลิลี่ประไร ลิลี่ไม่รู้ว่าเขาไปแกล้งคนใหม่ของคอลินนี่ ใครไปรายงานจะสั่งเก็บซะเลย!  เขาสนุกกับเรื่องของคอลินตลอดล่ะ เพราะคอลินก็ไม่เคยโกรธที่เขาทำแบบนี้ เพราะคนเรามันเป็นเพื่อนรักกันนี่นะ

“อืม แล้วฉันหยิบไอ้นี่มาทำไม”

เขานึกได้ว่าเขาทิ้งร่มที่เขามาทำบ้าอะไรวะไว้ที่ห้องทำงานของลิลี่ แต่กลับเป็นโจรขโมยของลิลี่มาแทน

กิ๊บติดผมตัวหนึ่ง สีสันน่ารัก ของลิลี่

“เอาไปเป็นของนำโชคแล้วกัน เผื่อจะดี”  เบนจุดยิ้มมุมปากแล้วเอากิ๊บติดผมสีสันน่ารักนั้นหนีบที่ผมตัวเองที่ยาวผมจะติดได้ซักที่ไว้

END La La La SPE Beauty and The Bear