[SF] THE TIGER VS KITTEN - ( #EzraColin / #colezra / #Gradence ) #FANTASTICBEASTS FICTION
"คิดว่า... เป็นไง"
"ดูดีมากครับ"
คุณอาคอลินถามผมขึ้นมาหลังจากที่เราสองคนเงียบกันอยู่นาน ท่ามกลางความเงียบนั้น คุณอาทำลายมันด้วยเสียงทุ้มนุ่มหล่อขึ้นมาก่อน
จริงๆ ผมอยากจะตะโกนใส่หน้าอาไปเลยด้วยซ้ำว่า โคตรเท่ หล่อเป็นบ้าเลยครับ อา!!!
แต่ทำแบบนั้นได้ที่ไหนเล่า ผมเป็นเด็กที่เพิ่งรู้จักกับคุณอาได้ไม่เท่าไหร่ เขาอนุญาตให้ผมเรียกอาได้ก็ดีเท่าไหร่เเล้ว (ก็อาจเป็นเพราะอายุเราห่างกันมากด้วย) แค่นี้ก็เรียกว่ากล้าไปตีสนิทกะบคนดังระดับบิ๊กของฮอลลีวุ้ดอย่าง คอลิน ฟาร์เรลมากเเล้ว
"เอ้า งั้น ไปทำงานกันได้แล้วไอ้ลูกแมว"
กับส่งที่ผมรู้สึกว่าเราสนิทกันขึ่นมานิดนึงคือ สรรพนามน่ารักที่อาเขาเรียกแทนผม
ผม ชอบ มาก! แสดงว่าอาคอลินเอ็นดูผม เห็นผมเหมือนไอ้แมว ทั้งที่ผมป่วนกองมากแท้ ๆ
ขณะที่อาเรียกผมแบบนั้น อาก็เอาแขนโอบไหล่ผมและพาฒขึ่นเวทีไปทำงานด้วยกัน ออกไปเจอแฟนๆ หนังที่รออยู่ด้านนอก
ด้วยความใกล้ชิดระยะแค่อากาศกั้นและความประหม่าของผม เฮ้อ อีกนืดเดียวแล้วล่ะ อีกนิดเดียวที่ผมอาจจะเผยความลับในใจผมออกไป
ว่าผมชอบเขา ผมชอบคุณนะ คุณอาคอลิน
"ไว้เจอกันทุกคน"
คุณอาบอกลาทุก ๆคนในวันนี้ที่ได้มาร่วมงานกันอีกครั้ง ผมยังไม่อยากจากอาไปไหนเลย กว่าจะได้มาเจอกัน อาเขามีงานและธุระมากมาย ผมไม่มีเหตุผลที่จะขอไปเจออาเขา นอกจากงานที่ทำให้เรามาพบกัน
เออ ผมมันไม่กล้าเองล่ะ แต่ให้ทำไง ผมชอบเขา ไม่ใช่ชอบแบบการปลื้มดาราทั่วไป
แต่มันคือความรัก อาจจะบอกว่าผมรักเขา
ผมคิดถึงและนับวันรอที่จะเจอกับคุณอาเลยล่ะ
วันนี้มาถึง ผมนี่ตื่นตั้งแต่เช้าตรู่ ไปหาคอสตูม สไลลิส บอกให้หาชุดที่เท่และดูดีที่สุดให้ผม แต่ยังไงก็ดูดีน้อยกว่าคุณอาเขา
นั่นหน่ะ ระดับตำนานแบดบอยฮอลลีวู้ดเชียวนะ
"เอซร่า"
เห้ย อาเรียกผม!
"ครับ"
เพื่อไม่ให้นอกหน้าเกินไป ผมข่มความดีใจและทำเสียงเรียบที่สุด
เขาเรียกเพียงชื่อผม เมื่อเราหันมาสบตา ทั้งหมดเพียงไม่กี่วินาที แต่อาคอลินเหมือนจะอ่านใจผมได้ครบทุกตัวอักษร แววตา ท่าทางที่เก็บไม่มิด ยิ่งใกล้อาผมยิ่งเหมือนคนขี้โกหก
อาคอลินยิ้มมุมปาก แววตาของอาที่มองผม ... ผมว่า ผมอาจจะไม่ต้องเก็บอะไรแล้วก็ได้
"เอ่อ อาครับ..." อาเข้ามาหาผมใกล้อีกก้าว ยกฝ่ามืออุ่น ๆมาแตะแก้มผม
"แก้มแดงใหญ่แล้ว ไอ้ลูกแมว ฮึ"
อาแกล้งผม แบบนี้แก้มผมคงยิ่งแดงกว่าเดิม อาาาาาา เขาอ่านผมออกหมด ผมที่แม้จะคาดเอาไว้แล้วว่าอาอาจจะระเเคะระคายแต่ก็ไม่คิดว่าความร้ายกาจของอาจะอ่านผมขาดนี้
"ชอบมากขนาดไหน หืม?"
เห้ยอา .... อามองผม อีกครั่หนึ่งเพื่อรอคำตอบ เอาวะ! สู้เขา ไอ้ลูกแมวของอา! "คิดถึงทุกวัน นับวันรอเจอเลยล่ะครับ"
เออ อากล้าถามผมก็กล้าตอบ แต่หัวใจจะวาย จะบ้าแล้ว! ให้ตายสิ! ยิ่งใกล้อา มือไม้ผมยิ่งสั่นไปหมด
ผมว่าผมก็เจนโลกแต่เจอเสือยังไงผมมันก็ไอ้ลูกแมว
"ใจกล้าดี เอซร่า งั้นจะเป็นถ้าอาท้าให้เธอไปบ้านอา หวังว่าไอ้ลูกแมวของอาคงไม่ใจฝ่อกลัวไปก่อน"
ผมว่าที่อาเขาหมายถึงก็คงเพราะกิตติศัพท์ความแบดของอานั้นจะทำให้ผมม้วนหางหนีกลับบ้านหรือป่าว
"เสืออย่างอาก็ออมมือให้หน่อยนะครับ"
คุณดูคุณอาของผมสิ ทำร้ายผมด้วยรอยยิ้มละลายใจแบบที่ทำให้ผมตกหลุมรักเขาอีกแล้ว
เอาวะ!
ลูกแมว vs เสือ
"แน่นอน ยกแรก อาไม่ทำให้เจ็บตัวมากนักหรอก"
"อา... อาครับ!"
"ฮ่าๆ ขอโทษ ๆ ตรงไปงั้นหรือ"
แค่งับแรกก็เจ็บแล้วครับ คุณเสือคอลิน!
ผมรอคอยวันโดนเสือกินเลยแล้วกัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น