วันอังคารที่ 5 มกราคม พ.ศ. 2559

[SF] too much - หยางหยาง ถึง หลี่อี้เฟิง





[Sf]   too much 
---- หยางหยาง ถึง หลี่อี้เฟิง -----
ถือว่าเป็น(มโน) ข้อความ ความรู้สึกจากหยางหยาง หมาน้อยของพวกเรา ถึงแมวน้อยจอมซึนอย่าง
เฟิงเกอนะคะ


ps. รออีกคนแต่งฝั่งเฟิงเกอมาตอบหมาน้อยของเราเนอะ อิ__อิ
ps,2 ฟังเพลงนี้ไปด้วยนะคะ ให้ฟีลเชียว
เพื่อเธอตลอดไป - CLASH 




***************************************************************************













ถ้าผมทำได้ ผมจะรั้งพี่มากอดเอาไว้แน่น ๆ





ผมเคยถามเขาเอาไว้ สมมติเหตุการณ์ว่าเราเจอกัน เราจะสัมผัสกันที่ใจอยากได้หรือไม่










เขาตอบกลับผมมาทันทีว่า ถ้าต่อหน้าผู้คนแบบนั้น มันเป็นไปไม่ได้หรอก

















“หยางหยาง”






ผู้จัดการเรียกผมเพื่อไปเตรียมสำหรับช่วงต่อไป ซึ่งเป็นช่วงสำคัญ ผมจะได้ขึ้นไปยืนบนเวทีเดียวกันกับคนที่ผมแอบมอง แอบหลงรักมานานแสนนาน











หลี่อี้เฟิง







เทพบุตรน้อยของใคร ๆ ที่ต่างก็มีคนมารุมรัก รุมล้อม 

แต่ผมไม่สามารถเข้าใกล้เขาไปมากกว่าที่เป็นอยู่ได้
ด้วยเหตุผลมากมายหลายอย่าง
แต่ที่สำคัญ
เพราะเราเป็นสองคนมีความรู้สึกันและกันมากกว่าใคร
เราจึงใกล้กันไม่ได้มากที่สุด...













ในแง่ของความรู้สึก เราต่างเคยบอกกันว่าเราต่างมีความรู้สึกที่มากกว่าใคร ๆ ให้กันแม้ผมอาจจะไม่เคยได้ยินคำว่ารักจากปากเขาซักครั้งทั้งที่ผมเป็นคนพร่ำบอกคำคำนั้นกับเขาจนนับครั้งไม่ถ้วน
นั่นทำให้ผมคิดสงสัยบางครั้งว่าผมได้รับความรู้สึกนั้นจริง ๆ หรือเปล่า
แต่ผมก็ได้แค่น้อยใจกับตัวเอง และความน้อยใจนั้นก็ปลิวหายไปทันควัน
เพียงแค่เขายิ้มให้ผมแค่ไม่กี่วินาที นั่นก็ทำให้ผมตกหลุมรักเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า










แย่จริง ที่ผมไม่สามารถทำอะไรกับหัวใจของตัวเองได้เลย เมื่ออยู่ต่อหน้าเขา นอกจากตกหลุมรักหลี่อี้เฟิงนับครั้งไม่ถ้วน
ต่อให้เขาจะทำร้าย หรือแกล้งหัวใจของผมให้เจ็บซ้ำ ๆ ก็ตาม












เขาพูดคุยกับคนอื่นสารพัด หัวเราะยิ้มให้ทุกคน แต่กับผมหลี่อี้เฟิงสงวนท่าทีมากมาย






น้อยใจ








ผมเองก็มีอารมณ์นี้เหมือนกัน มีมาหลายครั้ง แต่ให้ทำอย่างไรได้
ในเมื่ออีกไม่กี่นาทีต่อจากนั้น เขาก็เข้ามากอดผม ถึงจะเหมือนการทำไปเพื่อให้เท่าเทียม พอเป็นพิธี  ท่ามกลางสายตาสื่อและผู้ชม แต่นี่ก็ดีกับผมมากแล้ว
อย่างน้อยก็ได้สัมผัสเขาซักครั้ง เหมือนกับที่คนอื่นได้สัมผัสเขา
สายตาผมจับจ้องอยู่ที่หลี่อี้เฟิง คนที่ผมรักหมดหัวใจตลอดทั้งช่วงเวลาที่เราได้มีจังหวะได้อยู่ในขอบข่ายสายตากัน
ไม่ว่าเขาจะหัวเราะ ยิ้ม หรือหน้าบึ้ง สีหน้าไหน กริยาใด หรือจะอยู่กับใคร ผมมีเขาอยู่ในสายตา
มองเขาด้วยความรัก  และสายตาพร้อมทั้งหัวใจดวงเดียวก็มีเพื่อเขา
เขาจะคิดอย่างไรกับผมบ้าง










ที่จริงในตอนแรกก็คาดหวังว่า ผมอาจจะได้รับอะไรรับอะไรที่มากกว่าที่เป็นที่ได้อยู่
ผมหวังมากเกินไป
แต่คิดมากไปแล้ว ช่างมันเสียเถอะ
สุดท้าย คำตอบใจหัวใจก็จบลงที่ ผมรักหลี่อี้เฟิงมากที่สุดอยู่ดี
ไม่ว่าเขาจะคิดอะไร อย่างไร หรือไม่ กับผมก็ตาม














อืม... ผมอยากกอดเขาให้มากกว่านี้














กว่าจะถึงวันงานปีใหม่ ผมรอคอยนับวันแล้ววันเล่า..ในที่สุดก็เจอเขาใกล้สายตาของผมมากที่สุดเท่าที่เราสองคนจะอยู่ใกล้กันได้ และนั่นทำให้รู้ว่า เมื่อผมพบเขาจริง ๆ ผมคิดถึงเขามากเพียงใด











แต่ผมไม่รู้ว่า เขาจะคิดถึงผมเหมือนผมที่คิดถึงเขาจนแทบคลั่งตาย เป็นเหมือนกันมั้ย หลี่อี้เฟิง














ผมคิดถึงคุณ











แล้วคุณล่ะครับ   ที่รักของผม ...
คิดถึงผมบ้างมั้ย ?

















TBC หลี่อี้เฟิง ถึง หยางหยาง 
















ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น