[SF] EDEN - #Gradence

ชายหนุ่มร่างสูงปาดมองคราวเดียวก็รู้ว่า ร่างขาวบางตรงหน้าผ่านอะไรมาบ้าง

บ้าจริง

เพอร์ซิวัลตื่นขึ้นมาก็พบความอบอุ่นประหลาดที่อยู่ข้างกายตน พอเลิกสะลึมสะลือสติเข้าที่ ก็ต้องตกใจแบบเด้งสุดตัว ถึงขั้นกับต้องผลักตัวเองออกไปยืนนอกเตียง แล้วมองดูความจริงที่ปรากฏขึ้นตรงหน้าของเขา

“ให้ตาย แกมัน...เพอร์ซิวัล เอ๊ย”

สายตาคมทอดมองกายร่างบางที่นอนแอบอิงกับเตียงของเขา ผ้าห่มอะไรกันล่ะ ผ้าผืนนั้นใช้ปกปิดอะไรไม่ได้เลย ร่างบอบบางนั้นเตะทิ้งไปอยู่ข้าง ๆ เตียงจะหล่นอยู่รอมร่อ ร่างเล็กนอนสงบนิ่ง ลมหายใจสม่ำเสมอ สังเกตได้จากอกที่แต่งแต้มด้วยรอยสีเด่นตัดกับผิวขาวของคนบนเตียง นิทราลึกจนไม่รู้สึกถึงความตกใจของชายหนุ่มที่ยืนตะลึงอยู่หน้าเตียง

เขาทำไปได้ยังไง เด็กน้อยยังไม่ครบปีบรรลุนิติภาวะดี ไม่สิ อายุแทบหารครึ่งกับเขาได้เลย แต่ร่องรอยทั้งหมดนั้น เขาไม่ปฏิเสธหรอกว่าเขาไมได้เป็นคนทำ ก็แน่สิ ร่างน่าดึงดูดนี้นอนอยู่บนเตียงเขา แถมไอ้หลักฐานที่ปรากฏตรงหน้า ทุกอย่าง มันก็เป็นสิ่งที่ติดเป็นนิสัยที่เพอร์ซิวัลชอบทำหากเมื่อมีรักกับใคร

ท่าทางเขาจะรักเด็กคนนี้แรงมากเสียด้วย...ใช่ เขารักเครเดนซ์ แบร์โบนมาก จนอยากเอามาเก็บไว้ที่ห้องจนไม่อยากให้เห็นเดือนเห็นตะวันด้วยซ้ำ แต่ต้องได้แค่เพียง แน่สิความคิดนี้มันเข้าข่ายโรคจิตแล้ว รักเขาจนไม่อยากให้ใครที่ไหนเห็น จะแค่กลิ่นก็ไม่ได้

เพราะเพอร์ซิวัล เกรสฟ์หวงเด็กคนนี้มากกว่าใคร

ความรู้สึกมันเริ่มจากจุดเล็ก ๆ ตั้งแต่วันแรกที่เขาได้พบเครเดนซ์ แบร์โบน 

แค่มอง ก็จุดอารมณ์เขาได้มากขนาดนี้ เพอร์ซิวัล ชายตาไปหาร่างแน่งน้อยที่นอนหลับไม่เกรงใจจิตใจคนแก่อย่างเขาเลย “เฮ้อ” เพอร์ซิวัลถอนหายใจ แต่ไม่ดังพอที่จะให้ร่างบนเตียงตื่นได้ และเขาก็ทอดสายตามองเด็กตรงหน้าต่อไป

วันนั้น ฟ้าใสเชียวล่ะ เด็กน้อยตรงกันข้ามบ้าน อีกฝั่งหนึ่งดูเป็นบ้านครอบครัวใหญ่ใช้ได้ มีสองสาวสวย หนึ่งหนุ่มหน้าตาเป็นมิตรและสัตว์มากมาย ที่เขาคิดว่าทั้งหมดนั่นน่ะ เลี้ยงกันไหวหรือ และหลังจากนั้นเขาก็ได้พบเด็กน้อยคนนี้ ที่นั่งเล่นอยู่กับเจ้าสัตว์เลี้ยงตัวหนึ่งในรั้วบ้านนั้น

แย่หน่อยนะ สัตว์เลี้ยงแสนน่ารักนั้น เขาไม่ได้ให้ความสนใจเลยซักนิด แต่สายตาเขาหยุดอยู่ที่แค่เด็กหนุ่มทรงผมน่ารักน่าชัง ตาแป๋วนั้นช้อนมองเพอร์ซิวัลที่ยืนอยู่ในองศาที่สูงกว่า  ความเป็นผู้เยาว์ที่เป็นเหมือนสวนอีเดนของมนุษย์เจ้าชู้อย่างเพอร์ซิวัล  กฎข้อนั้นถูกทำลายลงไปทันทีที่เขาได้สบตาใสบริสุทธิ์คู่นั้น รู้ตัวอีกทีก็คือ เขานั่งคุกเข่าลงไปหอมแก้มใสนั้นสองสามฟอดอย่างย่ามใจ ในเมื่อเห็นผู้ปกครองของเด็กหนุ่มไม่อยู่ เด็กหนุ่มนั่งนิ่งแข็งตัวเย็น และอึ้งไป เขานึกว่าเดกคนนี้จะร้องเสียงดังให้ผู้ปกครองออกมาฟาดเขาไล่เขาไป แต่ที่ไหนได้ เด็กคนนั้นยิ้มร่า หัวเราะใหญ่

“หนวดคุณอามันจั๊กจี้นะ”  เสียงใสกลั้วหัวเราะแล้วก็ว่าออกมาอย่างนั้น เส้นเชือกเส้นหนึ่งที่เพอร์ซิวัลขึงกั้นความรู้สึกบางอย่างกับผู้เยาว์ในใจ มันสะบั้นลงตั้งแต่นั้น แต่อย่างน้อยก็มีเส้นใหม่งอกมา เขายังมีสติที่จะไม่ลักพาตัว หรือทำอะไรผิดกฎหมาย

แต่มาดู..มาดูวันนี้สิ เขาทำบ้าอะไรไปวะ

ร่างบอบบางทีเขาเฝ้ารอให้อายุครบที่จะพรากความเป็นผู้เยาว์เมื่อวันที่เขาพ้นความเป็นผู้เยาว์ แต่เพอร์ซิวัลกลับพรากความบริสุทธิ์ของผู้เยาว์ก่อนเวลา ใครจะมาจับเขามั้ย หรือผู้ปกครองของเครเดนซ์จะเอาปืนมาลั่นใส่หัวเขาหรือเปล่า จำได้ดีเลย คุณสคามันเดอร์ที่เป้นผู้ปกครองของเด็กคนนี้หวงเขาอย่างกับแม่งูองอาง แต่ที่สุดคือ คุณทีน่า สวยก็จริงแต่ดุอย่างแม่เสือ กับอีกคน น้องสาวเธอคุณควีนนี่ที่เพอร์ซิวัลเคยลองส่งสายตาให้เธอดูกลับพบส้อมที่เกือบจะทิ่มตาเขาอยู่แล้วส่งให้แทน แต่ความจริงเพอร์ซิวัลทำเพื่อให้รู้จิตใจที่แท้จริงของตนต่างหาก

จริง ๆ เขาคิดบ้าบอกับเด็ก เขาหลงรักเครเดนซ์ตั้งแต่ได้สบตาคู่นั้นแล้ว แม้ว่าจะหักห้ามใจ ก็ไม่ทำให้เขาเลิกคิด เลิกจินตนาการไม่ได้ ร่างนั้นงดงาม และบอบบางน่ารังแก มันทำให้เขารู้ว่า รสนิยมทีแท้จริงของเขานั้นคือ ความใสบริสุทธิ์ของเด็กหรือ บางทีเขายังไม่อยากยอมรับแต่มันก็ใช่ในที่สุดและยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ ความท้าทายในการรักในสิ่งที่ไม่ควร รักต้องห้าม เครเดนซ์ผู้ใสซื่อคนนี้ก็เหมือนแอปเปิ้ลในสวนอีเดน ยังเยาว์นัก แต่ต่อให้เติบโต เขาก็คิดว่าเด็กคนนี้ก็ยังคงความใสซื่อน่ารุกรานแบบนี้ไว้ได้ เหมือนเทวดาตัวน้อย ๆ ที่ซาตานอย่างเขาอยากกลืนกินไปทั้งตัว ยิ่งมองก็ยิ่งได้ใจ ยิ่งสัมผัสก็ยิ่งย่ามใจ ยิ่งห้ามก็ยิ่งคิดถึง  แต่เขาจำไม่ได้ ว่ามันเกิดอะไรขึ้น แต่ความจริงมันเกิดขึ้นแล้ว

เพอร์ซิวัลเหลือบไปเห็นขวดวิสกี้ตรงข้างเตียงประมาณสองสามขวด เขาว่าเขาคงดวดมันหนักจนไม่มีสติ เลยเผลอทำอะไรลงไป

ก่อนหน้านี้เขาเผลอทำบางอย่างที่ผู้ปกครองเครเดนซ์ไม่ชอบใจ คุณสคามันเดอร์คนนั้น ห้ามไม่ให้เขามาพบกับเครเดนซ์อีก หากไม่มีความจำเป็น เขาฝากไว้ “หากคุณใช้สายตาโลมเลีย และน่าเกลียดมองหลานของผมอีก ผมจะเอาส้อมทิ่มตาคุณให้บอด “ หลังจากนั้นผู้ปกครองของเครเดนซ์ก็จูงมือเด็กน้อยเขาไปในบ้าน สายตาเป็นห่วงและกังวลของเด็กน้อยช่างตรึงใจ เขาหลงรักเด็กคนนี้อย่างจังใหญ่ ชนิดที่ว่าขุดหลุมฝังตัวเอง และไม่อยากขึ้นมาจากหลุมเลย เด็กน่ารักคนนี้คงเป็นชะตากรรมของเขาจริง ๆ เพราะเพอร์ซิวัลก็เจอเด็กน่ารักวัยเดียวกันกับเครเดนซ์ ก็ไม่เคยรู้สึกเขาจะต้องไปปลดปล่อยความต้องการที่ไหน แต่กับเครเดนซ์ สบตาด้วย ก็จุดความเร่าร้อนในตัว แต่แน่ล่ะ เขาจะปล้ำเครเดนซ์ไม่ได้หรอกนะ หลังจากที่เจอกันทุกครั้ง หากเขาไม่ออกไปเที่ยวผับบาร์หิ้วใครไปไหน ก็ต้องไปจัดการตัวเองในห้องน้ำเป็นชั่วโมงเลย

นั่นเป็นช่วงที่เส้นสติที่เรียกอีกอย่างหนึ่งว่าเส้นกั้นสิ่งต้องห้ามของเขายังดีอยู่ เขาเตือนตัวเองว่า อย่ากินแอปเปิ้ลผลนั้นก่อนมันจะสุกได้ที่นะ เพอร์ซิวัล แต่ก็ทำลงไปจนได้ ได้ยังไงกัน

มองร่างตรงหน้าหลับไม่รู้เรื่อง ไม่รู้หรือไร ว่าเขาใช้สายตาของตนมองจนเขาจะจุดอารมณ์ตัวเองได้อีกรอบแล้ว แค่สายตาก็เหมือนปลุกปล้ำเด็กน้อยได้ เพอร์ซิวัลไล่มอง ต่ำลงมา ตรงซอกคอขาวมีสีแต่งแต้ม สีกุหลาบนั้น ฮึ จากเขาแน่ ๆ และไม่ใช่แค่ที่เดียว ไล่สาวตาไปเรื่อย ๆ หัวไหล่ ช่วงลำตัว ตรงหน้าท้องที่เนียนนุ่นน่าสัมผัสนั้น ลามเข้าไปถึงซอกขาเกือบถึงใจกลางของเขาที่แสดงความเป็นชายของเครเดนซ์ให้เขาแน่ใจว่าเด็กน้อยหน้าตาน่ารักไม่ใช่ผู้หญิงนะ นั่นก็ยังมีสีกุหลาบโดยนักวาดชั้นเยี่ยมอย่างเพอร์ซิวัล เกรฟส์แต้มมันลงไป พู่กันของเขานั้นคือปากหยักที่คงจะแต้มรักให้เด็กน้อยจนสมใจ

“หะ..เห้ย”

เหมือนหนูน้อยเครเดนซ์ไม่สบายตัวและพลิกตัวนอน เผยให้เห็นอีกฝั่งช่วงตัว แต่จังหวะนั้นทำเอาเพอร์ซิวัลหายใจหายคอไม่ดีเลยทีเดียว เพราะมันเผยทั้งหมดของเครเดนซ์ที่มีให้เห็นกันฃัดเจนโดยไม่มีอะไรปกปิด เพอร์ซิวัลถึงกับยกมือแตะตรงหน้าอก ใจเขาเต้นแรงและพยายามรั้งตัวเองไม่ให้เข้าไปขย้ำร่างนั้นอีกต่อ

พอพลิกตัวมาอีกด้าน มันไม่ต่างกันเลย เพอร์ซิวัลถอนหายใจ เขาต้องคลั่งไคล้และอยากได้เด็กคนนี้มาเป็นของตนมากเพียงใด เขารู้นะแต่ไม่คิดว่าจะตะกละตะกรามมากขนาดแต้มติสมาร์คมันทุกซอกทุกมุมของเรือนร่างสวยนี่ เครเดนซ์เปรียบเสมอรูปวาดชั้นดีที่เพอร์ซิวัล ผุ้เป็นจิตรกรแต่งแต้มสี แต่เขาเน้นแค่สีเดียวที่สมกับความรักที่เขามอบให้ร่างเล็กขาวนี้หน่อย สีกุหลาบทั้งตัวเลย แม้จะรู้สึกอยากด่าตัวเองว่าไอ้บ้าเอ๊ยอย่างละอายใจแต่ก็อดชื่นชมผลงานตัวเองไม่ได้ คิสมาร์กสีกุหลาบแสนสวยนั้น ไล่ลงไปถึงช่วงขาเรียวสวย แต่ปลายเท้า เขาคงเปรียบเหมือนเสือหิวกระหายความบริสุทธิ์ของร่างตรงหน้ามากทีเดียว ..ในเวลานั้น

“ปวดหัวชะมัด”...ก็เพราะฤทธิ์วิสกี้แรง ๆ นั่นและปวดตรงนั้นด้วย เจ้านั่นของเขา มันเริ่มผงาดขึ้นมาอีกครั้ง นี่เพียงแค่มอง เขาเพียงแตะต้องเด็กน้อยทางสายตาเท่านั้น ก็เป็นขนาดนี้ ฉันมันโรคจิต เขาพูดกับตัวเอง แต่ก็ยังมองต่อ

กลัวว่าหากเครเดนซ์ตื่นมาก็จะเกลียดเขา เขาทำบ้าอะไรไป เครเดนซ์ยังเด็กอยู่มาก มากกว่าที่จะมาเจอคนหื่นกามแบบเขา ใช่ เขายอมรับ เขาอาจจะเสพย์ติดมันก็ได้ แต่เขาก็ขอสารภาพอีกอย่างว่าเพอร์ซิวัล เกรฟส์ มีความรู้สึกและอารมณ์ลามกเมื่อแค่เครเดนซ์ แบร์โบน เด็กน้อยช่างยิ้ม ช่างเจรจา ผู้นี้แต่เพียงผู้เดียว

มือใหญ่ของชายหนุ่มลูบหน้าตัวเอง มองร่างที่หลับลึกเหลือเกิน ไม่รู้เรื่องอะไร เขามั่นใจว่าเมื่อคืนมันต้องเป็นศึกหนักรอบใหญ่ เพราะนอกจากหลักฐานที่ปรากฏบนเรือนร่างนั้นแล้ว คิสมาร์คปริมาณมหาศาลประมาณได้ว่าหากแบ่งสาว ๆ ที่เขาเคยนอนมาซักห้าคนยังเหลือ ก็ยังมีอื่น ๆ ให้เห็นอีก

“เละเทะเกินไปแล้ว” เพอร์ซิวัลอุทานเสียงเริ่มดังขึ้นนิดหน่อยแต่เขาก็หยุดได้ทันที่จะตกใจกับสภาพห้องตัวเองไปมากกว่านี้

เรือนร่างนั้นยังหลับอยู่และดูเหมือนจะหลับสบาย ก็คงเพราะความเหน็ดเหนื่อยที่เพอร์ซิวัลมอบให้ เหมือนว่าบนหน้าท้องจะมีคราบรักอยู่ อา...นั่นยังไม่แห้งดีด้วยซ้ำ ไม่ใช่แค่ที่เดียว เพราะสีมันไม่เด่นเหมือนคิสมาร์คเลยไม่ทันมอง บนน่องสวย ซอกขา คราบขาวนั้นก็มีร่องรอย เป็นคราบเปื้อนอยู่ เพอร์ซิวัลที่เริ่มไว้วางใจตัวเองได้ เดินเข้าไปใกล้หลังจากที่ถอยกรูดมองร่างนี้แค่เพียงสายตา เขาเอื้อมมือหนาแตะตรงน่องของร่างบาง ขาวน่าลิ้มลอง  ใช่จริง ๆ เขาลองพิสูจน์โดยเพียงสัมผัสก็รู้ว่าคือคราบนั้นจริงๆ ไม่ใช่ของเขาก็ของเด็กหนุ่มขี้เซาตรงนี้

“อื้ม...” แตะแค่ปลายนิ้วก็มีเสียงประกอบเป็นเสียงครางหวานเหมือนจะมีสติแต่ที่จริงก็หลับอยู่ อารมณ์นั้นยังอยู่หรือ..? เพอร์ซิวัลคิด หรือเพียงรำคาญที่เขารบกวนการนอน แต่เขาไม่กล้าทำอะไรแล้ว เด็กน้อยร่างบางแค่นี้ ถ้าเริ่มอีกรอบ สติขาดอีกซักครั้ง ร่างนี้ได้แตกสลายแน่ เพราะเขาไม่ใช่คนออมมือ

ไล่สายตาขึ้น ใบหน้าหวานหลับตาพริ้ม นอนหลับสบายใจ ไม่เห็นใจเขาบ้างเลย ที่ตอนนี้เขาตื่นเต็มที่แล้ว เครเดนซ์คนน่ารักที่ตอนนี้มาเปลือยตรงหน้า ไม่คิดว่าภาพนี้จะเกิดเร็วถึงเพียงนี้ ดวงตาที่เขาชอบ ซ่อนอยู่ภายใต้เปลือกตานั้น หากลืมตามา จะเรียกเขาคุณอาเสียงใสแบบที่เคยทำหรือเปล่า หรือจะร้องไห้จ้า เพราะเขารังแก ถึงตอนนี้เลยยังไม่อยากให้ตื่นขึ้นมา เพอร์ซิวัลจึงขอมองต่อก่อนจะพบความจริง

บนเรือนผมที่สยายอยู่บนหมอน คราบรักสีขาวก็ยังไปเปื้อนอยู่บนนั้น ไม่น้อยเลย.. สงสารเด็กจริง ๆ เพอร์ซิวัลไม่ใช่คนออมมือ เขาบอกไปแล้ว แต่กับเด็กก็ควรจะยั้ง ตอนนั้นเขาเมาระดับไหนกัน ถึงไม่คิดอะไรให้ดี ทำกับเด็กดีได้เร่าร้อนเพียงนี้

รอบตัวน่ะหรือ ? เสื้อผ้าของเครเดนซ์ ถึงกับขาดไม่มีชิ้นดี ขนาดว่ากางเกงก็ยังพอกล้อมแกล้มแต่เสื้อนี่ไม่มีทางใส่กลับไปบ้านได้แน่ ขากลับคงจะต้องเอาเสื้อเขากลับไปใส่ก่อน แล้วเหลือบมองไปไกลยิ่งขึ้น เพอร์ซิวัลหยุดมือที่จะสัมผัสร่างในนิทราตรงหน้าแล้วเดินไปดูให้ชัด

“โอ้โห..” เพอร์ซิวัลดูก็รู้เลยว่ามันคืออะไร

คราบรักสีขาวขุ่นเปื้อนตรงเก้าอี้ที่ตรงโต๊ะกระจกที่ไว้สำหรับแต่งตัว เล่นเอาเครื่องเสริมหล่อหลายขวดล้มไม่เป็นท่า บางขวดตกไปข้างเก้าอี้ คราบรักกระเด็นไปยันกระจกเปื้อนเป็นร่องรอยจุด ๆ ตรงเก้าอี้หรือ ? ต้องถามว่าเขาใช้ท่าอะไรทำรักกับเครเดนซ์ดีกว่าถึงได้เละเทะแบบนี้ แล้วลองสำรวจรอบห้องนอนตัวเอง เขาเปิดประตูไปยังห้องรับแขกโซนแรกที่เปิดประตูมาก็จะเจอ แล้วก็ไปถึงห้องครัวเล็ก ๆ ของบ้านชายโสด มองไปทางไหนก็พบร่องรอยรัก รองเท้าหน้าประตูที่กระจาย จัดวางไม่เป็นคู่ให้เรียบร้อยด้วยซ้ำทั้งที่เพอร์ซิวัลเป็นคนที่จัดว่าติดความเป็นระเบียบ โอ้โห.. เขาอุทานในใจอีกครั้งของวัน มองไปทางไหนก็คุกทุกทาง เขาต้องโทรหาทนายก่อนใช่ไหม ก่อนที่จะอุ้มเด็กน้อยไปคืนผู้ปกครองเขา ร่องรอยรักนี้ เพอร์ซิวัลควรทำความสะอาดให้หมดก่อนที่เครเดนซ์ตื่นมาแล้วจะกลัวเขาไปมากกว่านี้ คนอะไร แม้กระทั่งซิงค์ล้างจานในครัวก็ยังปล้ำเด็กได้ ไม่รู้ล่ะ ว่าตรงนั้นมันของใครกันแน่ ที่รู้ ๆ คือเขาเป็นชายโสดที่ลามกมากคนหนึ่งที่ร่วมรักกับเด็กน้อยแม้กระทั่งตอนอยู่บนซิงค์ล้างจาน อารมณ์มากมายอะไรขนาดนั้น

นี่เขาทำรักกับเครเดนซ์หรือทำสงครามกันแน่  ? เพอร์ซิวัลลอบถานหายใจ และยกมือลูบหน้าหล่อของตัวเองอีกรอบ และผินใบหน้าไปมองร่างเล็กที่อยู่ในนิทรา จะรู้เรื่องอะไรกับเขามั้ย ว่าตัวเองโดนทำอะไรไปบ้าง เละเทะขนาดนั้น เครื่องในยังครบมั้ยมั้ยเนี่ย ร่างเล็กยังไม่พังไปใช่หรือเปล่า เขาคิดตลกแล้วแสยะยิ้มสมเพชตัวเอง ทำไม่ไม่มีความยับบั้งช่างใจบ้างเลยนะ เพอร์ซิวัลเอ๋ย

ชายหนุ่มหาผ้าขนหนูใกล้มือมาพันปกปดส่วนนั้นที่มันเริ่มเยิ้มหยดอีกแล้ว เพราะว่าเขาคิดถึงเครเดนซ์หลังจากเห็นสภาพห้องตัวเองในเช้าวันนี้ เลยประมาณความรุนแรงของเมื่อคืนได้ ภาพมาเป็นฉาก ความเร้าร้อนแล่นเข้าสู่ร่าง และความต้องการของเขาก็ถูกจุดขึ้นอีก

“ขอโทษด้วยนะ เครเดนซ์ ฉัน..มันบ้าเอง” เขาพูดว่าตัวเอง แต่มันก็ไม่ช่วยอะไรหรอก เพราะมันเกิดขึ้นไปแล้วนี่

อาจจะเพราะขวดวิสกี้ข้างเตียง เขาหันไปมองมันแล้วส่งนิ้วกลางให้พวกมันไป หลังจากนี้เขาจะเปลี่ยนไปดื่มอย่างอื่นที่ทำให้เขาประคองสติได้ดีกว่านี้ หลังจากนี้เขาควรจะต้องคิดว่าทำอย่างไรที่เขาจะข้ามไปบ้านตรงข้ามได้ โดยไม่โดนคุณสคามันเดอร์ยิงตายเพราะปล้ำหลานชายที่น่ารักของเขา

“ คุณอาเขาไปอาบน้ำแล้วหรือ ?” เครเดนซ์งัวเงียตื่น...ไม่หน่า โกหก ตื่นตั้งแต่แรกที่คุณอาที่รักของเครเดนซ์ไปยืนตกใจหน้าตาเหลอหราตรงนั้นแล้ว คุณอาของเขาน่ารักเสมอล่ะ

ไม่รู้หรอกหรือ คุณอาเพอร์ซิวัล เครเดนซ์น่ะ ตื่นนานแล้ว จนกระทั่งเห้นคุณตื่นขึ้นมาอีกรอบ เครเดนซ์ก็อยากช่วยคุณอานะ แต่ไม่ไหวแล้ว ล่ะ

เครื่องช่วงล่างของเครเดนซ์ยังโตไม่เต็มที่ พังเสียก่อน คุณอาจะทำรักกับใครล่ะ!

แต่พูดให้ครบตามความจริงแล้ว  ความเร่าร้อนบนเตียงของคุณอาน่ะของจริง จนเครเดนซ์หมดแรงไปใกล้หลับก็ยังจับส่วนนั้นใส่เขามา โยกย้ายให้เครเดนซ์วูบหวางแล้วมีอารมณ์กันใหม่ได้อีก วัวที่ไหนก็ไม่อึดเท่านี้

แต่ไม่ถึงกับจะพาเครเดนซ์ไปมีความสุขจนเละเทะไปทั่วห้องขนาดนั้น

อันนั้นน่ะ ฝีมือเขาเอง เครเดนซ์ แบร์โบน

วิสกี้สามขวดนั้น เป็นของคุณอาเขาเอง เครเดนซ์มาหาคุณอา เตรียมใจมาแล้วด้วย เป็นเด็กเป็นเล็กดันรู้จักของพวกนี้เสียได้ แต่ก็เพราะคุณอาที่ทำให้เครเดนซ์เป้นแบบนี้

เป็นใครมาหอมแก้มเครเดนซ์ อย่างวันนั้น ถ้าไม่ใช่ผู้ชายเซ็กซี่จนใจละลายทำเอาความเป็นเด็กกระเจิงหายไปอย่างคุณเพอร์ซิวัล เกรฟส์ละก็ เครเดนซ์ก็คงร้องไห้ใส่ ไม่ทำตัวน่ารักอย่างนั้นให้เห็นหรอก และไม่มีทางสนใจเขามากขนาดนี้ ตั้งแต่นั้นมาก็มีความคิดอย่างเดียวว่า ทำอย่างไรที่เครเดนซ์จะเป็นคนที่คุณอากอดได้ข้ามคืนแบบผู้หญิงที่คุณอาเขาพาเขาบ้านมาบ้าง

ชายหนุ่มที่ทำให้เครเดนซ์หลงรัก ความเป็นเด็กกระเจิงอยู่ตรงข้ามบ้าน นิวท์มักจะเตือนว่าอย่าให้เครเดนซ์เข้าใกล้คน ๆ นี้ เพราะอันตราย ก็จริงของนิวท์ แต่นิวท์เป็นห่วงเขา เขารู้ดี แต่เพราะเครเดนซ์ชอบเขามากน่ะสิ ก็เลยนั่งมองบ้านเขาทุกวัน แล้วก็เห็นเข้าพาสาวน้อยสาวใหญ๋ บางทีเป็นหนุ่มหน้าตาน่ารัก มาไม่เว้นแต่ละวัน ให้ได้แบบนี้สิ เครเดนซ์อิจฉาเขา

แล้วจากนั้น เครเดนซ์ก็ละเลยความเป็นเด็กไป แล้วคิดแค่เรื่องเพอร์ซิวัล เกรฟส์ท่าเดียว..ไม่สิ หลายท่า ทำอย่างไรให้เขาหลงจนสติขาดผึง!

จนวันที่ ที่นิวท์ยื่นคำขาดว่า อย่ามายุ่งกับเด็กน้อย ก็คือเครเดนซ์ คุณอาก็กลับไปบ้านแล้วขังตัวเองไว้ แล้วก็ไม่ได้เจอกัน

เครเดนซ์อยากเจอ แต่ก็กลัวนิวท์โกรธ ก็คิดได้วิธีเดียว

ขอไปค้างบ้านเพื่อน แล้วก็วิ่งออกไปเลย คว้าบางอย่างที่จำเป็นออกมาด้วย

“เครเดนซ์..” คุณอาเพอร์ซิวัลนั่งดื่มเหล้าเหม็น ๆ ที่เรียกว่าวิสกี้ เครเดนซ์ไม่ชอบกลิ่นมันเอามาก ๆ แต่ว่าผู้ใหญ่เขาชอบดื่มกัน เมื่อเครเดนซ์เคาะประตูบ้าน และคุณอามาเปิดให้ ชายหนุ่มร่างสูงกว่าหล่อเหลาได้ใจครางชื่อนั้นเบา ๆ ออกมา แล้วคว้าเครเดนซ์ไปกอด

ตอนแรกก็แค่กอด แต่เครเดนซ์พยายามทำบางอย่าง

เขาจูบคุณอาที่รักคนนี้ด้วยริมฝีปากริ้วเล็กที่ตั้งใจมอบให้ชายคนนี้เพียงผู้เดียว เครเดนซ์รักคุณอา!

แต่คุณอาก็เป็นคนดีจัง! ยังห้ามใจไว้ได้ แค่จูบกัน! ทั้งที่ก็เมาเหล้าเหม็น ๆ นั้นมากแล้ว เครเดนซ์จึงพยายามต่อไป

ภายใต้เสื้อโค้ทที่ใส่มา เครเดนซ์ตัวเปล่าเปลือย เด็กน้อยของคุณอาใจกล้าผลักคุณอาให้มองร่างนี้อย่างเต็มตา

“อื้อ”

คุณอาของเครเดนซ์ติดกับแล้ว

นอกจากติดกับแล้วยังเกินที่เครเดนซ์ประมาณไว้ แรงคุณอาเยอะจนทะลักทะล้น เขาเจ็บและช่องทางถูกฉีกขาดด้วย เพราะความอลังการของส่วนนั้นของคุณอา และเพื่อความมั่นใจ เครเดนซ์ค้นหาข้อมูลและได้บางอย่างมา

ยาปลุก...เครเดนซ์ใส่มันในเหล้าเหม็น ๆ แล้วส่งแก้วที่ใส่น้ำสีอำพันนั้นให้คุณอาดื่มแค่แก้วเดียว หลังจากนั้นคุณอาก็เป็นบ้าไปเลย แม้กระทั่งนอนแล้ว ส่วนนั้นก็ยังสู้อยู่ เครเดนซ์จึงขอรับเอาบางอย่างมาแลกกัน

รสชาติคุณอาไม่เลวเลยล่ะ เครเดนซ์คิด เลยขอรีดเร้นคุณอาให้หมดตัว สมกับที่เข้าไปปลดปล่อยในตัวเขาจนมันล้นช่องทางออกมา เครเดนซ์สุขจนทำตัวไม่ถูก เพราะนี่เป็นครั้งแรกของเขากับคุณอา หลังจากรีดน้ำด้วยทั้งปากเล็กและมือสวยก็ขอปลดเปลื้องรสชาติของคุณอามาสร้างสถานการณ์

เครเดนซ์เอามันไปแต้มตรงนั้นตรงนี้ ให้ดูเหมือนเกิดสงครามกัน เละเทะกันไปข้างกัน จริง ๆแล้วคุณอาไม่ได้ดุเดือดขนาดนั้น แต่ถ้าคุณอาตื่นมาเห็นว่าตัวเองรุนแรงขนาดไหน ก็จะทำให้รู้ว่าเขารู้ตัวเองล่ะว่าเขาเองก็หลงเครเดนซ์มากเหมือนกัน อันนี้เรียกว่าทริคที่นั่งคิดอยู่เป็นคืน ๆ

ร้ายกาจ เครเดนซ์บอกตัวเอง แต่ก็ทำอย่างไร เขาอยากได้คุณอามาเป็นของตัวเองนี่ ไม่ชอบใจที่เห็นคนนั้นคนนี้ของคุณอาที่พามาให้เห็นเลย พวกนั้นจะได้กอดได้จูบคุณอาได้ สัมผัสคุรอามากแค่ไหน

แต่ไม่มีทางเท่าเครเดนซ์ที่ได้รับสัมผัสจากคุณอาแน่ ๆ

“เด็กน้อย ยังหลับอยู่หรือ คงเหนื่อยมากจริง ๆ ขอโทษ ขอโทษนะ “ คุณอาอาบน้ำเสร็จก็ออกมาขอโทษเครเดนซ์อีกรอบ แต่เครเดนซ์แกล้งหลับ กลิ่นคุณอาหอมจัง เครเดนซ์คิด ไม่ต้องขอโทษกันแล้วคุณอา คุณอาตกหลุมเครเดนซ์เองต่างหาก

คุณอาต้องเป็นของเครเดนซ์แล้วนะ ห้ามพาใครมาในบ้านนี้อีก ในห้องนี้เป็นห้องทำสงครามของเรานะ

ครั้งหน้า ถ้าคุณอาหลงกลอีก จะทำให้คุณรักเขาแบบทำสงครามกันจริง ๆ คอยดู แต่ตอนนี้ ขอแอบแกล้งหลับ ดูคุณอาแต่งตัวก่อน อู้หู หุ่นดี ๆ นั้นของคุณอาเซ็กซี่ชะมัดเลย

คุณอาน่ะ กลายเป็นสวนอีเดนของเครเดนซ์แล้วนะ ไม่ใช่เครเดนซ์ห้ามยุ่ง แต่คนอื่นน่ะห้ามยุ่งของเครเดนซ์ล่ะ

END

เขียนหลุดคาร์เฉย...